Mikelen esperientzia

Mikel 4 urteko ume bat da garun paralisia daukana. Amak haurdun zegoenean rubiola izan zuen eta horregatik jaiotzatik dauka gaixotasun hau. Aurten, herriko ikastolara bidaliko dute gurasoek, bizitza integratu bat nahi dutelako beraien semarentzako. Hala eta guztiz ere, argi dago Mikel ez dela beste ume guztiak bezalakoa, berak gaixotasun nabarmen bat dauka eta horregatik, eskolan esku-hartze berezi bat egingo diote.

Mikeli eskolan hurrengo esku hartzea egingo zaio:

Eskolara iritsi aurretik, eskolaren eragina izan dezaketen ezaugarri pertsonal esanguratsuen balorazio bat egin beharko da, haurraren egoera ahalik eta hobekien ezagutzeko. Gero eskolatzea erabakiko da.

Eskolako esku-hartzean profesionalen arteko talde baten beharra dago (logopeda fisioterapeuta, laguntza-irakaslea…). Horrela, aditu bakoitzak bere ekarpena egin dezake haurraren gaitasun guztiak programa integratu eta global batetik bultzatzeko.
Ikastetxean oztopo asko daude garun paralisia daukaten umeentzako, horregatik egokitzapen batzuk egitea komenigarria izango litzakete. Adibidez:

- Oztopo fisikoak kentzea, teknologia baxuko baliabide materialen erabilera, idazteko, marrazteko, komunikatzeko, baliabide informatikoak erabiltzea. Hitz egiten ez duten ikasleen kasuan lagunduriko komukazio sistemak erabiltzea. Antolamenduzko konponbideak bilatzea eta baliabide pertsonalen laguntza.
- Curriculumeko zenbait eduki moldatu edo desagerraraz daitezke, hau da, curriculumaren egokitzapen esanguratsu bat egin daiteke. Ohiko proposamen hauek ordenagailu egokitu baten erabilerari buruzko edukiekin ordezkatzea. Ezin hitz egin dezaketen ikasleen kasuan ahozko adierazpenari dagozkion edukiak ezabatzea, horien ordez beste adierazteko bide batzuen ingurukoak sartuz: zeinuen hizkuntza, hizkuntza digitaleko ordenagailua…

Umearen arreta lantzeko teknikak ere badaude eta landu behar ditugu, adibidez ikaslea jarrera egoki batean dagoela, kontzentrazio estrategiak menperatzen erakutsiko zaio.

Garrantzitsua da bigarren mailakoa dena identifikatzen eta, begirada, arreta jarri behar duen objekturantz zuzentzen erakutsiko zaio, batez ere ahozko baliabideak erabiliz, laguntza fisikoak ezinbestekoak direnean erabiliko dira.

Haurrari ekintzetan inplikatzeko aukera emango zaio, pixkanaka arreta mailaren eskariak handituz eta arreta jartzearen prozesuaz kontziente izaten lagunduz. Ekintza bat aurerra eramateko ematen dituen pausu guztiak ozen errepikaraziko zaizkio. Azkenik, hobekuntza guztiez kontziente izaten lagunduko zaio, beti ere motibazioa lortzeko.